Dit had gewoon een uitbreiding kunnen zijn van mijn vorige tekst — het verlangen naar Gent —, als vervolg op het cryptische slot.
Wat vandaag gisteren is, is ooit morgen geweest.
Het Frankrijk van Hendryckx bestaat nog wel, maar het is Frankrijk niet meer.
Hendryckx, met zijn verliefde ogen, heeft dat niet gezien, de Fransen wel.
Maar de uitbreiding is wat langer geworden, over het schrijven van het verlangen naar Gent, over Voskuils boek, waarvan ik de kwaliteiten prijs, Michiel Hendryckx’ Frankrijk, en vooral de Franse malaise.
Daarom deze afzonderlijke titel, voor een afzonderlijke tekst. Actueel, met verkiezingen voor de deur, maar niet alleen dat.
Lees hier een vervolg “Frankrijk is Frankrijk niet meer” (1 augustus 2017)
