Dit is een nieuwe aflevering van “de toekomst alsof je er was”, waarbij ik krantenartikels een beetje aanpas, en naar een (nabije) toekomst verschuif. Wat gebeurt er, als je de schijnbaar logische redenering van een krantenartikel doortrekt, naar een ander thema, dat verwanter is dan je denkt. Over lastig gevallen worden (maart 2015), betalen aan SABAM (april 2015), fantasten die zich voor Bart V uitgeven (december 2015), of de ecotruken van de supertrucks (september 2016).
Ditmaal ga ik wat anders te werk. Ik neem een recent artikel (De Standaard, 3 maart 2017), omtrent digitale prestaties van Europese landen, Belgische overheid blijft digitaal steken in Europa, en projecteer het enkele decennia terug, met een wat andere inhoud, Belgische overheid blijft automobiel steken in Europa.
Dat is “de toekomst van gisteren — waar we nu zijn”.
Er zit één anachronisme in, want de Europese Unie met 28 staten bestond vijftig jaar geleden nog niet — we waren toen met zes —, en een Estse eurocommissaris nog minder. Weinigen wisten dat dat land bestond. Maar de redenering die in het fictieve artikel wordt opgebouwd, omtrent automobiliteit, is net dezelfde als degene die Andrus Ansip vandaag volgt, omtrent digitaliteit: Meer is nog altijd beter.
We weten waartoe dat heeft geleid. Niet geheel toevallig stond er naast het artikel over digitaliteit van 3 maart 2017 een titel “België moet gebruik auto ontmoedigen” (vindt de Europese Commissie!). We begrijpen dus nu al wat de jongeren onder ons over vijftig jaar in hun krant of wat dan ook zullen lezen: “België moet gebruik digitale communicatie ontmoedigen”.
Het merkwaardigste is de toon van het artikel. “België scoort goed…”, maar ook, wat verder, “dat moet beter, stelt de Europese Commissie vast”, of elders, “‘hier doet België het minder goed, en de vooruitgang is het afgelopen jaar gestagneerd’, klinkt het streng.”
Scoren, moet beter, vooruitgang, stagneren, streng… Kritiekloos kopieert Ruben Mooijman, nochtans senior writer economie bij De Standaard, de proclamatie van de Europese commissie, alsof er bij dergelijke ontwikkelingen ook geen vragen zijn.
