Op 4 oktober 2018 startte ik met het publiceren, op deze website, van kleine tekeningen — of cartoens — waarvan de initiële productiedatum me niet altijd bekend meer is. En waarbij wat gezegd, gedacht of geroepen wordt, belangrijk is.
Dat zijn er inmiddels meerdere tientallen geworden. Om de reeks wat overzichtelijk te houden, besliste ik de plaatjes in kleine groepjes van ongeveer twaalf te verdelen.
De volgorde is veelal chronologisch — diverse onderwerpen door elkaar — maar niet altijd, met name wanneer ik een eerdere tekening later deels hernam: het gesprek bij de bakker of de post loopt voort, en ook in de boekhandel gebeurt een en ander…
(Bovenaan dit bericht staat nog altijd de oorspronkelijke publicatiedatum, 4 oktober 2018, alhoewel de inhoud sindsdien vaak en ingrijpend gewijzigd is.)
(klik op de pijltjes — die soms moeilijk zichtbaar zijn).
een eerste reeks
Bij de bakker, de post, de bibliotheek…
een tweede reeks
Omtrent het winteruur, vingerafdrukken, hashtags, veganisten…
Let wel: Het plaatje “White Male Privilege”, met Marrakech, dat ik in oktober 2018 heb gemaakt, werd door de actualiteit snel ingehaald — of scheefgetrokken. Het verwijst niet naar het migratiepact van de Verenigde Naties, dat eind november plots de Belgische politieke scène werd binnengehaald.
derde reeks
Het glazen plafond… wie maakt dat schoon?
Ook de twee plaatjes van maart 2019 over gevechtsvliegtuigen en over Amerikaanse bedrijven die goed presteren (twee varianten op hetzelfde thema) werden snel (of bijna onmiddellijk) achterhaald, toen op 10 maart 2019 een Boeing 737 max neerstortte, de tweede in een half jaar tijd, naar we in de kranten lazen omwille van zware conceptie- en communicatiefouten (een door de bouwer gekend gebrek dat niet aan de kopers en aan de piloten was meegedeeld).
vierde reeks
Mansplaining, en elektrische fietsen…
vijfde reeks
De Mechelse catechismus, ongewenste intimiteiten, en verontschuldigingen…
zesde reeks
Waarin we kennis maken met QR-codes — en ik enkele oudere tekeningen gemakshalve recycleer.
De tekeningen aan het strand, in de tram, en met de Venetië-reizigers zijn post-pre-corona-tekeningen. Bedacht lang voor het uitbreken van de covid-19-epidemie, heb ik ze pas veel later uitgewerkt, beseffend dat de epidemie, en vooral de maatregelen die genomen werden om ze te bestrijden, tot een wat andere lectuur kunnen leiden dan oorspronkelijk bedoeld.
wordt zeker nog vervolgd
