Tot de verhalen horen ook anekdotes en belevenissen, en enkele zeldzame gedichten.
De meeste verhalen zijn kort, tot zelfs zeer kort.
Jef Van Staeyen
schroom
Soms doet iemand me een verhaal cadeau. Zomaar. Hij of zij voert een gesprek op een GSM, en laat me meegenieten van wat hij zegt. Casu quo : wat zij zegt.
(maart 2019)
de schuldenlast van een generatie
Drie verhalen staan hier: een utopie, een dystopie en een… — ja, hoe noem je zo’n mengvorm? Ik schreef ze in opdracht, voor het College de prospective Nord-Pas de Calais.
(januari 2009)
het kleine drama van Miet en Frans
Frans had Miet wel eens in de straten van de stad gezien… Een kortverhaal.
(mei 2015)
bubbel van vier
Jarenlang had hij supermarkten bezocht, met oog voor vrouwen van veertig die een uur met een bijna lege caddie® doen. Zij had even vaak doe-het-zelfzaken afgeschuimd. Maar het was in een mercerie dat ze elkaar ontmoetten. Een covid-verhaal.
(oktober 2020)
rue Royale
We stonden, twee heren van middelbare leeftijd, op de bus te wachten, die ochtend in de rue Royale… Echt gebeurd.
(oktober 2020)
dehors !
Wanneer we duurzaam bankieren zeggen, denken we vaak aan zonnepanelen, windmolenparken, gecertificeerd hout of biologische landbouw… een kort verhaal.
(april 2020)
de Mercedes
Dit verhaal is gebaseerd op een stadslegende uit de jaren 70, die op haar beurt misschien uit een roman is ontsnapt.
(maart 2019)
van mijn melk
In de supermarkt, hier in de buurt, is de Belgische melk uit de rekken verdwenen. Een muur van Franse melk heeft haar plaats ingenomen.
(augustus 2015)
het verlangen naar Gent
Okee, dit is geen verhaal, en het gaat misschien meer over Michiel Hendryckx’ Frankrijk dan over Gent, maar het verhaal zit er in.
(april 2017)
Menton is een saaie plek
Ik heb tientallen prentkaarten van Menton, met en zonder citroenen.
(juni 2015)
ik voel me als een kind dat naar bed moet vóór het donker wordt
… als het feest nog lang niet over is.
(Moskenes, juli 2005)
de punt van haar tong
Caen, Normandië, juni 2019. Jef heeft drie kaartjes gekocht en geschreven, en gaat naar het postkantoor om zegels te kopen.
(juli 2019)
niet lezen op een koude winteravond — de buitenhuiswerkende vrouw
“BEST NIET STRIJKEN IN VROEGE AVOND” (vtm nieuws, 23 oktober 2014), “en ook geen wasmachine of droogkast tussen 17 en 20 uur”, heeft Annemie Turtelboom verklaard. “Zo kunnen we een stroomtekort in de winter voorkomen.”
(november 2014)
enkele zeer korte verhalen
Achter de hoek begon een andere eeuw… De twintigste, 35 woorden (april 2008)
De man op het podium… Harlingen (april 2022)
Al zijn boeken had hij op twee plankjes staan… Hoogtewerkers (april 2008)
De grote gevaren van de 21ste eeuw: Een museum bezoeken (februari 2020)
De mini-tjes en de cinquecento’s zijn ronder en dikker dan toen hij nog jong was… (april 2008)
Vanmorgen, op de markt in Berchem… Autoloze zondag (september 2020)
TERRAM EUROPAEAM INGRESSI SUNT
Op een mooie, zonnige en warme septemberdag heb ik mijn dochter en enkele van haar vrienden naar De Panne gevoerd — vader als chauffeur voor een verjaardagsuitstapje aan zee.
Over de zee, wat ze neemt, en vooral geeft.
(december 2006)
buren
Wanneer groet je buren? Welke buren groet je? En vooral, hoe groet je buren?
(een covid-verhaal, november 2020)
een geplaagde stad
Niet echt een verhaal — of toch een beetje — over ondergronds bouwen.
(juli 2006)
Antwerpen en ik
Na meer dan zesendertig jaar Frankrijk ben ik, zowat een jaar geleden, weer naar Antwerpen verhuisd.
(augustus 2020)
de commissie voor democratische representativiteit
Met een beetje geluk is het straks niet meer nodig verkiezingen te houden. Intelligent gebruik van het NIS, de VRIND en het Rijksregister zullen volstaan om aan de duiden wie wie waar en wanneer vertegenwoordigen mag. Een kort luisterspel.
(augustus 2013)
Winnetou, Old Shatterhand en ik
Old Shatterhand is nu echt oud geworden. Hij heeft het trappen opgegeven, en zich in een blokhut gesettled aan de rand van het bos…
Een oud verhaal.
(oktober 2016)
de parabel van de sneeuwruimers
Er was eens een klein land met veel auto’s. Van de ochtend tot de avond, en ook een stuk in de nacht, reden al die auto’s van het dorp naar de stad, en daarna van de stad naar het dorp. Ze reden van het huis naar het kantoor, of naar het shopping center, het sportterrein, het stiltegebied…
(februari 2010)
Jef koopt een boek
Om aan de Rijselse universiteit een boek te kopen, moet je vroeg opstaan — of lang wakker blijven.
(april 2015)
vliegenraam
Zeven weken lang hebben we het gedaan, of was het negen ? In de handen geklapt, elke avond om acht uur… een covid-kortverhaal
(september 2020)
vergankelijkheid en vergangenheid in het MAS
Het was een grijze, koude dag, en er lag nog sneeuw, die vier dagen eerder gevallen was.
(februari 2021)
de enkel en de neus
Waarom noemen we enkel, wat we in tweevoud hebben?
Een kort verhaal als poging tot taalengineering (taalbouwkunde?)
(april 2009)
bootvluchtelingen op de Saint-Louis
Het ware verhaal van de Joodse vluchtelingen op de Saint-Louis, in 1939, hier heel kort in herinnering gebracht.
(2008)
de ouwting van een 61-jarige
“J. vat vlug het onderscheid tussen hoofd- en bijzaken en mist gemakkelijk de kern van de gegevens.”
Twee oude “PMS”-rapporten duiken op.
(oktober 2014)
© 2024 moskenes.be
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑