150815-DeStandaard-grensoverschrijdend_gedrag.001

 

Het moet maar eens gedaan zijn met dat grensoverschrijdend gedrag!

(N.B.: Toen ik deze tekst schreef, in 2015, woonde ik in Lille (Rijsel, Frankrijk). Bijna twintig jaar lang had ik in de lokale grensoverschrijdende samenwerking gewerkt. We bevorderden grensoverschrijdend gedrag en werden daarvoor gefinancierd.)

Laat me meteen toegeven: ik vertoon nog regelmatig grensoverschrijdend gedrag. Gisteren, toen ik naar Kortrijk reed (vanuit Lille), en morgen, wanneer je me in Merksem en Kalmthout kan zien.
Enkele jaren geleden werd ik voor mijn grensoverschrijdend gedrag zelfs verloond. En bevorderde ik het bij anderen. Ik heb  de koning op bezoek gehad (Albert 2, in oktober 2003), en de prins (Filip), de Franse Premier Ministre (Raffarin, november 2002), en een rist Minister-Presidenten en ministers. Allemaal kwamen ze mij en mijn collega’s aanmoedigen voor ons grensoverschrijdend gedrag. Alleen de Franse Président Jacques Chirac was minder enthousiast. In september 1995 zag hij met eigen ogen hoe de grens in Rekkem heel even goed werd bewaakt.
Vandaag is grensoverschrijdend gedrag een strafklacht, een onderzoek en een schorsing waard. Bravo aan De Standaard, voor deze mooie afsluiter aan >de week van de taal: hoe schijnheilig is je Nederlands. Iedereen weet toch dat het om seksuele intimidatie gaat. Of meer. Niet om grensoverschrijdend gedrag. Of krijg je rode oortjes bij het schrijven?