[tekstvoorbeeld — zie onderaan voor ontleding]
De Franse discussie over wat inclusief schrijven wordt genoemd (écriture inclusive) is tot in Vlaanderen gehoord. Daarom enige duiding waarover het gaat. Ik begin met een lange “omweg”.
Jef Van Staeyen
De Franse discussie over wat inclusief schrijven wordt genoemd (écriture inclusive) is tot in Vlaanderen gehoord. Daarom enige duiding waarover het gaat. Ik begin met een lange “omweg”.
Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.
(In Flanders Fields, John McCrae, 1915)
Theresa May heeft het niet onder de markt. Nadat het Brexit-referendum faliekant was afgelopen voor wie het had ingericht (David Cameron en zijn Conservatieve Partij), vluchtten alle mannelijke politici dapper weg, en bleef alleen Theresa om de klus te klaren. Ze heeft sindsdien meer tegenslag dan meevallers gekend. Het inmiddels befaamde artikel 50 van het verdrag van Maastricht is niet bedacht om exit-procedures in goede banen te leiden, veeleer om ze te vermijden, de tijd is kort, en sommige exiteers hebben de dolste beloften gemaakt, met veel rechten en weinig plichten. Of het een harde of zachte Brexit wordt weet niemand, zelfs niet of er een overeenkomst wordt beoogd.
Was het de Antwerpse Brederodestraat (vrijdag en zondag), of de Brusselse Wetstraat, waar het hevigst gevochten werd?
Sommige kemphanen (of -hennen) is de verleiding te sterk.
Zien ze een knokpartij, dan knokken ze mee — het maakt niet uit waarom.
Puigdemont gaf hen een zoveelste kans.
(Met mijn verontschuldigingen aan Sander Loonis, die graag ook mee op het plaatje had gestaan. Charles Michel niet. Praat erover, had hij gezegd.)
© 2024 moskenes.be
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑