Anders dan deze foto van de vuurtoren bij Pointe-à-Père laat vermoeden, is dit een reeks winterfoto’s met veel sneeuw. Uit Rimouski (Québec). Goed voor hete zomerdagen.
Jef Van Staeyen
Anders dan deze foto van de vuurtoren bij Pointe-à-Père laat vermoeden, is dit een reeks winterfoto’s met veel sneeuw. Uit Rimouski (Québec). Goed voor hete zomerdagen.
trouvez ici la même page en français 🇫🇷
Verviersstraat — De Gerlachekaai, Antwerpen, november 2024
Ik zet er graag deze foto bij, van het Louvre Lens. Ze heeft niet minder, maar andere kleuren. En ze heeft een nauwelijks zichtbare spiegeling op de gevel rechts.
Klik hier of klik op een van de foto’s voor een dertigtal beelden, op één na allemaal van 2024. Kies voor “presentatiemodus” in uw browser.
En voooral: mijn beste wensen voor een mooi nieuw jaar.
De Overpoortstraat is een belangrijke verkeersader voor voetgangers, fietsers, openbaar vervoer, leveranciers en openbare diensten (waaronder reinigingsdiensten, die er veel werk aan hebben). Ze is ook een belangrijke studentikoze uitgaansbuurt (wat veel van de vuiligheid verklaart). De straat werd in 2022 als woonerf (!) heraangelegd, wat de begaanbaarheid niet verbeterd heeft.
Annie Vande Wielebrug over de Watersportbaan
Sinds juni 2024 is de Annie Vande Wielebrug, genoemd naar een belangrijke Gentse zeilster en auteur, een welkome verbinding voor voetgangers en fietsers dwars over de meer dan twee kilometer lange watersportbaan. [Ik vind het wel vreemd: een zeilster voor een brug over een besloten plas waarop je niet zeilen kan.]
Behoudens de eigenzinnige ophanging, zowat het midden tussen een boog- en een balkbrug, die gelukkig het zicht over het water niet belet, is de brug een letterlijke vertaling van een technische norm, zoals die in het Vademecum fietsvoorzieningen (Agentschap wegen en verkeer, juli 2022) op pagina 124 staat. Ze is dan ook als een fietsvoorziening ontworpen. Elk voetpad is 150 cm breed, net genoeg voor één voetganger — of een voetganger met een hond — of voor een koppel hand in hand. Voor meer is het te smal, en zeker om te kruisen. Er ligt ook geen boordsteen aan, zodat het in feite niet meer is dan een ietswat uit de kluiten gewassen schuwstrook voor de fietsers, wat ook de onhandig wijkende en onvriendelijke borstwering verklaart. De belangrijkste kwaliteit van die voetpaden-schuwstroken is dat ze het vier meter brede fietspad vrij houden.
Deze brug is, behalve om de hond uit laten, blijkbaar niet bedoeld om te gaan wandelen, wat in overeenstemming is met de aard van de ruime omgeving, waar voetpaden of -wegen smal of onbestaande zijn, of omwille van rotondes en kruispunten grote omwegen maken. Gent is een boeiende stad, maar saaier dan de watersportbaan vind je er niet.
Als alles naar wens verloopt, is Molenbeek in 2030 culturele hoofdstad van Europa — Leuven heeft al een pausbezoek gehad, en Namen is een hoofdstad tout court.
Maar vandaag is Sint-Jans-Molenbeek (naar inwonersaantal overigens de elfde gemeente van het land, vergelijkbaar met Brugge, Leuven, Namen en Mons) op cultureel gebied vooral het MIMA, het Millennium Iconoclast Museum of Art, in 2016 geopend op de site van de brouwerij Bellevue — niet te verwarren met Wiels, in die andere brouwerij, in Vorst —, en dat museum gaat dicht op 5 januari 2025.
Dus: allen daarheen, ook omdat het MIMA tot die dag de Portugese kunstenaar Alexandre Farto, aka VHILS in en ook op zijn muren heeft. Multitude, heet de expo.
VHILS bewerkt reclamepanelen of bepleisterde muren om er, door nauwgezette verwijdering van papier of bepleistering, portretten of stadszichten van te maken. Van het witte papier dat ongebruikte reclamepanelen bedekt, snijdt hij zorgvuldig kleine stukjes weg, zodat de onderliggende, gekleurde lagen van vroegere affiches te voorschijn komen, en een tekening vormen. Het heeft heel ver wat weg van de minder kunstige tekeningen die we als kinderen maakten met wasco-krijt en zwarte verf. Witte, bepleisterde muren bewerkt hij met een drilhamer, zodat de onderliggende, donkere lagen zichtbaar worden, wat dan weer verwant is aan de sgraffito-techniek die vooral door Art Nouveau-kunstenaars en -architecten werd gebruikt.
De mensen van het MIMA zullen wel goede redenen hebben om hun museum straks te sluiten, maar ze verwijzen daarbij naar de ingrijpende wegeniswerken die het onbereikbaar maken. Daarbij rijzen toch enkele vragen en bedenkingen.
Anderzijds zijn wegenwerken een conjuncturele, voorbijgaande reden om het museum te sluiten — tijdelijk te sluiten — wat perspectief biedt op een heropening nadien.
een extraatje: de KewLox onder de trappen
Deze merkwaardige trap, gebouwd uit afzonderlijke (gietijzeren?) treden, zie je in het MIMA.
© 2025 moskenes.be
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑