In de andere steden was het me niet opgevallen, of is de architectuur anders, meer gesloten naar de straat, maar Piacenza heeft een mooie, levende traditie van ijzersmeedwerk. De opengewerkte poorten van de talrijke paleizen in de stad zijn er een voorbeeld van.
Boven: Palazzo Malespina, B&B.

Naar het overzicht: een Italiaanse reis — overzicht

klik hier als je liever een PDF-bestand leest

In de zestiende eeuw verlieten de rijkste burgers van Genua de oude benedenstad, vlakbij de haven, om zich op hoger, droger gelegen gronden te vestigen. De bewoners werden verjaagd, hun huizen afgebroken, en een nieuwe, acht meter brede straat aangelegd, de Strada Nuova (1550), nu Via Giuseppe Garibaldi, waarlangs van 1558 tot 1588 imposante renaissance- en barok-paleizen met aanliggende tuinen verrezen, eerst aan de hoge, mooie kant van de straat, en later ook de lagere zijde. De Strada Nuova en haar rijke huizen werden pas echt een fenomeen, internationaal befaamd, toen Rubens, die vanaf 1604 meerdere malen in Genua verbleef, de huizen optekende (hun gevels, plattegronden en doorsneden), en zijn Palazzi di Genova in 1622 in Antwerpen publiceerde. Ze inspireerden hem ook tot zijn eigen Antwerpse Rubenshuis (1610) en tot de Carolus Borromeuskerk (1615), die in vergelijking met sommige Genuese paleizen maar stulpjes zijn.

Lees verder

Eind april, begin mei ben ik naar Noord-Italië gespoord, en heb er zeven steden bezocht: Turijn, Genua, La Spezia, Parma, Modena, Ferrara en Piacenza. Enkel Turijn kende ik al. Twee weken, of toch bijna, schoonheid, elegantie, vriendelijkheid, betrouwbaarheid, reinheid en lekkere dingen. Bijna, zeg ik, omdat er ook wel eens een uitzondering was.

Lees verder