“Jef, tu sais, je pense que tu devrais faire un blog,” raadde Gildas me aan, in november 2013. Ik sprak erover met Hans, en dan met Jan en Natasja. Samen met Desina Design en Combell bouwden we een website, die op 16 augusus 2014 discreet in de ether ging. Ik begon met een aantal oudere — ik bedoel: eerder geschreven — teksten, zoals “het Frans dat ik hoor” uit 2009 of “de parabel van de sneeuwruimers” uit 2010.  De Franse tekst “Il faut croire les hommes politiques quand ils nous parlent”, op 31 augustus 2014 (omtrent de toen nieuwe minister Emmanuel Macron), was wellicht de eerste actuele tekst. Dat is: geschreven met het oog op publicatie op de website (en niet achteraf opgevist of opgefrist).  “Wat wordt er van Kris Peeters”, ook over een minister, net vier weken later, was zijn eerste nederlandstalige tegenhangerAl heb ik beide teksten niét als weblink, maar wel als e-mailbestandje aan jullie verstuurd. De website bleef immers nog even discreet. Die heb ik pas in de avond van 31 december 2014, onder de vorm van nieuwjaarswensen, bekend gemaakt. Die dag stonden er al een kleine honderd oude en recente berichten (Frans en Nederlands samengeteld — al zijn sommige dan dubbel gerekend) op moskenes.be . De meeste ervan hebben jullie wellicht nooit gelezen of gezien. Onderwijl bleef ik wel, per mail, allerlei berichten versturen, zoals ik dat enige decennia geleden ook al deed. Toen was dat handgeschreven, en gefotocopieerd.

[Laatst vond ik een stel van die handgeschreven brieven terug — en enkele antwoorden —, die ik in de jaren tachtig en negentig aan sommigen van jullie geschreven heb, uit La Salvetat, Massy, Niort, Lambersart… Na het lezen moet ik zeggen dat ik in herhaling val (“je radotte”), want het reisverslag van september 1983 uit La Salvetat-sur-Agout (11 pagina’s, geïllustreerd), met herinneringen van een reis langs (hou je vast) Antwerpen, Amsterdam, de Franse Alpen (met de Vallée des Merveilles en de Col de la Bonnette), de Provence, Arles, Nîmes, Sète, de Gorges du Verdon, Albi, etc., bevat ook passages over… Antoon Coolens schaatsenrijder, en over… Menton én vluchtelingen (nee, migranten toen), onderwerpen die me ook 32 jaar later nog beroeren (oktober 2014 en juni 2015).]

Sinds die officiële start, één jaar geleden, heb ik op moskenes.be nóg een honderdtal berichten geplaatst, al zijn sommige daarvan ook oude kost.

 

Zo’n website is een ambivalent ding. Enerzijds weet ik dat ik wereldwijd publiceer, wat ik ook bewust doe, anderzijds weet ik dat daar bijna niemand op let, én dat er machines en diensten bestaan die tot taak hebben daar wél op te letten — daarover straks meer. Halfweg die talloze onbekenden wereldwijd, en de kleine groep bekenden aan wie ik mailtjes stuur, zitten er al de mensen die ik wel een beetje ken, maar waarvoor ik toch aarzel of ik ze ook als lezer uitnodig. Ik heb mijn leven in vakken verdeeld, en aarzel de schotten weg te halen. Nee toch. Ook de beschermde pagina’s, achter een log-in — die ik nauwelijks gebruik — zijn geen oplossing. Dus blijft het ambivalent, zoals het echte leven is.

Even ambivalent is mijn houding ten overstaan van lezersaantallen. Wat je succes zou kunnen noemen. Enerzijds schrijf (of teken, of fotografeer) ik voor mijn plezier — het maakt weinig uit —, anderzijds ben ik toch benieuwd naar enkele lezerscijfers: wat wordt gelezen, en misschien toch hoeveel. [Ook in het amateurtoneel heeft men graag dat er toeschouwers zijn.] Dus staat er sinds begin dit jaar een AWStats-teller (nee: geen AWACS !) op de site.

Vooraf mag ik jullie gerust stellen dat ik niét weet wie de site leest — en nog minder wie wat —, al weet de machine dat wel (of toch bijna). Als je de site bijvoorbeeld in februari bezoekt, en je komt in november nog ‘s terug, dan word je als één “unique visitor” geteld. [Dat je uniek bent, wist je toch al.] Dat betekent dat de machine het IP-nummer van je bezoekende computer het hele jaar door (of langer?) bewaart, informatie waarzonder ze in november niet zou kunnen zeggen “tiens, heb ik jou hier al niet eerder gezien?”.

Dan nu enkele (grote) getallen, waarin ik toch wat verloren loop. Van 4 januari tot 31 december waren er, de zoekrobots niet meegerekend, 3.578 “unieke bezoekers”, die 6.627 bezoeken aflegden, en daarbij 51.045 pagina’s bekeken. (De zoekrobots “bekeken” 188.901 pagina’s.) Die 51.045 mag ik allicht wat relativeren, want daar zitten alle “hits” in die ik zelf maak als ik de berichten publiceer, en ze vervolgens meermaals bijschaaf (soms enkele tientallen keren: want al lees ik alles zorgvuldig na, toch wil ik het nog veranderen eenmaal het er staat).

De meeste buitenlandse lezers heb ik in de Verenigde Staten, België, Brazilië, Mexico, Duitsland, China, Colombia, Oekraïne en Nederland. In die volgorde. Ik vermoed dat ze in Washington, Kiev en Peking bijzondere aandacht hebben voor een site waarvan de naam met “mosk” begint. Canada staat op 12, en Noorwegen — waar het echte Moskenes ligt — pas op 63 (voor 7 unieke bezoekers). Overigens kan ik op die lijst de directe invloed van sommige teksten zien. Nadat ik in juli, in een tekst over de Griekse crisis, de houding van onder meer Estland en Litouwen op de korrel nam (met vermelding van de namen van de respectieve presidenten — wat ik nadien toch corrigeerde, toen ik zag dat de gebruikte bronnen elkaar tegenspraken), had ik plots enkele Baltische lezers. Grappiger was, vermoed ik toch, de impact van mijn tekstje met foto’s over Didier Reynders als Noiraud de Bruxelles, en over carnaval. Ik heb er een flink aantal lezers in Brazilië, en in andere Latijns-Amerikaanse landen aan over gehouden. Van Reynders kan je zeggen wat je wil, maar internationale promotie is hem op het lijf geschreven.

 

Wat de meest gelezen berichten zijn, weet ik niet, maar ik heb wel meer gegevens over de vaakst gedownloade bestanden. Om een voorbeeld te geven: “fantastisch” (van 8 december) is een bericht, waarin een link zit naar een bestand (een PDF, in dit geval):  “Fantast gaf meisjes werk…”.

De getallen zijn niet groot, de verrassing wel. Want over het jaar 2015 is het meest gelezen (in feite gedownloade) bestand… “Journaalnederlands en Verkavelingsvlaams, de hypothese van de tweede persoon” uit 2010, met 123 geslaagde downloads. Op de tweede plaats staat een nog oudere tekst, die ik in 1995 samen met een collega voor het jaarboek De Franse Nederlanden – Les Pays-Bas Français schreef “Lille entre ville industrielle française et métropole européenne diversifiée” (96 downloads). Gelukkig staat er daarna toch wat recenter materiaal: “de Beaulieu-safari” (met naast de 91 geslaagde ook 7.408 onvolledige downloads), “de aarde is van iedereen. pleidooi voor een universeel onvoorwaardelijk basisinkomen” (71), “het raadsel van Veen”, “Menton is een saaie plek” en “Columbo. the Murderer Drives a Mercedes” (ondanks de Engelse titel een Franse tekst)Al mag ik ook in dit lijstje een wat oudere tekst vermelden: “Het Frans dat ik hoor” uit 2009 (weer over taal).

Met 47 downloads staat “het kleine drama van Miet en Frans” op 13. Dat mocht wat meer zijn, vind ik toch. Zou het wat helpen als ik de namen van de Viktor Orbán en Beata Szydło in de begeleidende tekst vermeld?

Ook elders vind ik gegevens. *** klasseert moskenes.be als 164.398 meest bezochte site in België! (er zijn er honderdduizenden…), met een geschatte waarde van 388,24 €. Hun cijfers dateren van april 2015, sindsdien zijn er misschien enkele euros bijgekomen. Ik lees er ook welke sites ze als verwant beschouwen (moskou** , moskee**, moslim**, enz. — die staan wel lager geklasseerd!). Op de “ads” zie ik, hoe ik “clicks” kan kopen, om in de hitlijst te stijgen en de waarde van de site te verhogen.

Maar daarvoor reken ik toch vooral op jullie.

 

Wat vind je waar ?

Soms loop ik, ondanks de tags (onderaan), en de archivering, en het zoekvenstertje rechtsboven, zelf verloren in de site. Wat ook een en ander te maken heeft met mijn neiging titels te zoeken, die niet echt zeggen wat er achter staat (“waar blijft mijn pakje ?”), en met de beperkingen van de zoekfunctie, die zich tot de tekst van de berichten zelf beperkt, en de inhoud van de bijgevoegde bestanden miskent.

Voor de verhalen heb ik alvast een overzichtje gemaakt. Dat vind je hier. Wellicht volgen er nog andere dergelijke overzichtjes.