The feeling in the house was the feeling of a rock when the fuse is burning in toward the dynamite.
“We have been his friends for years. When he was in need, we fed him. When he was cold, we clothed him.”
“When was that?” Pablo asked.
“Well, we would have, if he needed anything and we had it. That is the kind of friends we were to him. And now he crushes our friendship into the ground for a box of big candy to give to an old fat woman.”
“Candy is not good for people,” said Pablo.
“If thou wert a little more charitable with thy wine, these things would not happen.”
Zelden zoveel talig plezier gehad als bij het lezen van John Steinbecks Tortilla Flat.
Ik heb het boek dan ook driemaal gelezen. Een eerste keer uit louter leesplezier. Een tweede keer met een potlood in de de hand, op jacht naar citaten, en met een woordenboek, voor de begrippen waar ik bij eerste lezing in mijn haast en honger was overgeslipt (cutting squid, quixotic, aeredales, drawn lashes, he broke mules…). En een derde als controle — en met evenveel, maar ander, leesplezier.