Je ziet ze nog zelden op het land. Je ziet ze een enkele keer op de autoweg, in grote vrachtwagens met kleine raampjes. Je ziet ze niet in de stad. Je ziet ze niet in het station of in de luchthaven. Je ziet ze niet in de supermarkt, behalve in fijngesneden plakjes onder plastic. Maar ze zijn er wel: vee.
Het zijn cijfers die ik vond op het >web, en graag grafisch toon. Wereldwijd groeit de veestapel snel. Het totale gewicht van de gekweekte zoogdieren (vee en huisdieren) wordt op 1000 miljard kg geraamd, dat is tweemaal meer dan het totale gewicht van alle mensen (500 miljard kg), en vijfentwintig maal meer dan het totale gewicht van alle “wilde” zoogdieren (40 miljard kg), van steppe en oerwoud tot heide en bos. Laat er enige fout in de ramingen zitten (bijvoorbeeld 20, of misschien 60 miljard kg voor de in de natuur levende zoogdieren…), de verhoudingen zijn indrukwekkend.
Grafisch geeft dat dergelijk beeld.
Of zo.
Bestaat er beter beeld van het antropoceen dan deze cijfers bieden?
* * *
De wereld is eindig, en dat merken we elke dag meer. Dat merken we ook in de verhouding van stad tot natuur. Steden waren eilanden in het platteland, die eilanden waren in de natuur. Vandaag is het meer en meer de natuur die eilanden vormt. Sterk vereenvoudigd ziet dat er uit als volgt.
Op het laatst blijft er voor de natuur wereldwijd alleen een soort Hoge Veluwe.
En: Is toerisme een laatste stuiptrekking van ons verlangen naar een wereld die niet meer is?
