Op zijn tweeënveerstigste had hij moeten sterven…
Het is een gevecht geworden, met dat boek.
Een eigen tekst wilde ik erover schrijven, een eigen impressie, en dat bleek eerst makkelijker dan gedacht.
Tot ik voyage van achter naar voor ter controle — en voor het plezier — herlas. Niet alleen enkele correcties kwamen daar uit, maar ook nieuwe inzichten. Nieuwe verbanden. Nieuwe ontdekkingen, wat ik voorheen niet zag. Mijn tekst groeide aan, groeide uit. En voyage greep steeds dieper op me in.
Je stapt niet uit voyage zoals je er bent ingestapt.
Laat deze versie van mijn tekst voorlopig definitief zijn.
Al weet ik, dat als ik om het even welk hoofdstuk van voyage hervat, ook deze versie wellicht aan het wankelen gaat. Zoals het beeld van de boot, pagina 470, die overstag gaat.
Voyage kan je blijven lezen, naar ik vermoed.
Aanvullend: Bij het schrijven over voyage
