Jef Van Staeyen
[“Ga weg, arme mensen. Dit is een lekenstaat — dat is : met een strikte scheiding tussen Kerk en Staat — jullie hebben hier niets te zoeken” — Wanneer de Republiek enkel de God van de Consumptie erkent.]
Elke gelijkenis met ook in Vlaanderen bestaande situaties berust op toeval.
Wanneer België vol is, maar er in Libanon nog plaats over is.
Waar je ook bent, thuis, op vakantie, of op de vlucht, ik wens jullie allemaal een mooie kerst en een gelukkig nieuw jaar.
* * *
Post-scriptum, 15 april 2017
Vier maanden na het schrijven is dit bericht onbegrijpelijk geworden. De wereld draait snel.
Daarom deze link:
>Michel: ‘Syrisch gezin kan diplomatiek visum krijgen in buurland Libanon’
Merksem, 4 december 2016 — De Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel nodigt de buurtbewoners uit voor een ontbijt met uitkijk op de nieuwe fietsbrug, die in de nacht van 3 op 4 op haar pijlers geheven werd. VRT-journalisten schieten plaatjes voor het avondjournaal.
Geen drie weken zijn er verlopen, tussen deze twee berichten uit Brussel.
• 30 oktober: De Europese commissie toont zich bijzonder tevreden, dat met de ondertekening van het vrijhandelsakkoord met Canada — dat nog volgens de geijkte democratische procedures van de lidstaten geratificeerd moet worden — een belangrijke stap is gezet naar het wegwerken van financiële en andere belemmeringen voor het verkeer van goederen tussen de 28 staten van de Unie en Canada.
• 15 november: De Europese commissie meldt dat er een belasting komt (ach, het is toch maar 5 euro — 7 centiemen per kilo) op het grensoverschrijdend verkeer van mensen, naar het voorbeeld van de taksen die de Verenigde Staten, Australië en Canada vandaag al heffen. Laat dat nu net die landen zijn waarmee de Unie zo graag handelsakkoorden wil sluiten. Voor goederen. Dat de Unie meer belang hecht aan markten dan aan mensen, dat wisten we al. Zelden heeft ze dat zo duidelijk getoond.
© 2024 moskenes.be
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
