Jef Van Staeyen

Tag: vergeten voetganger (Pagina 2 van 12)

armoede, de voetganger en het boodschappenkarretje

Wie vooroordelen wil kennen, moet naar de foto’s in de kranten kijken.

Bij de digitale media geldt een ijzeren wet dat bij een artikel altijd een foto hoort, zelfs als er geen foto is. Daarom hebben kranten een zeer uitgebreide beeldredactie (een kleine twintig mensen bij De Standaard, meer dan voor welke functie ook), en doen ze beroep op een breed veld van aanbieders van visual content.  Wie de krant leest moet beseffen dat zowel die foto’s als de titels niet door de auteurs van de artikels, maar door andere redacties (beeld- en digitale en eindredactie) worden bepaald, in functie van het product krant en van haar attractiviteit. Vooral de thematische foto’s bij analyses en opiniestukken zijn veelzeggend: welk beeld hoort bij leerachterstand, vereenzaming, burn-out, seksueel misbruik, verwaarlozing van ouderen… dat soort dingen.

In De Standaard van 27 september stond een analyse over armoede in Vlaanderen, een artikel dat naargelang de editie meerdere titels heeft gehad. Daarbij plaatste de beeldredactie een foto. Armoede.

Wat zien we?

  • de vrouw is zwaarlijvig,
  • ze gaat door een straat die door de gemeente wat vergeten is: de stoep heeft in decennia geen stratenmaker gezien,
  • ze gaat gezwind met haar boodschappenkarretje.

Begrijp: wie niet arm is, is allicht wat slanker, komt in beter onderhouden straten, en vooral: doet zijn/haar inkopen met de auto (en, occasioneel: met een klein netzakje), of — de hippere versie — met de bakfiets. Het boodschappenkarretje is een armoede-beeld.

niet zeuren, voetgangers, en wees blij met wat overblijft

 

Dit moet een voetpad zijn, zoals het Agentschap Wegen en Verkeer dat vindt.

 

Gazet van Antwerpen schreef het vandaag: Trottoir aan Grotesteenweg is wel zeer smal: “We konden dit niet anders oplossen”.

Enkele maanden geleden, op 31 maart, schreef ik een brief aan de Minister en aan het College van burgemeester en schepenen omtrent de geplande heraanleg van de Grotesteenweg in Berchem ter hoogte van de kruispunten met de Uitbreidingstraat, de Singel, de Ring, de Elisabethlaan en de Koninklijkelaan.
Eind mei antwoordde de Minister met een teleurstellende brief.

Vandaag, in antwoord op de vragen van Gazet van Antwerpen, antwoordt de woordvoerder van het Agentschap Wegen en Verkeer:

  • “Het klopt dat het trottoir op die locatie erg smal is en de plaatsing van de verlichtingspaal helpt daar ook niet bij.”
    Een eufemisme.
  • “Er was onvoldoende ruimte om dat anders op te lossen.”
    Onzin, want de plaats die je aan auto’s en fietsen toekent is een politieke en technische beslissing, geen fataliteit. [Overigens ligt er naast de weg een stuk openbaar groen, van de Stad allicht.] De Grote Steenweg is overigens 50 meter breed.
  • “Omdat op deze plek (…) het aantal voetgangers eerder beperkt is.”
    Cynisch, want voetgangers wordt op dergelijke plekken het leven onmogelijk gemaakt. Er zijn weinig voetgangers omdat er geen goede voetpaden zijn.

Terloops: De Vlaamse regelgeving bepaalt dat binnen de bebouwde kom, voor straten met een breedte van meer dan 9 meter, het voetpad mintens 1,50 meter breed moet zijn (wat weinig is, vooral als er een fietspad naast loopt).

Klik op deze afbeelding voor een hoogwaardiger png-bestand (12,7 MB), geraadpleegd maart 2023.

 

 

Eenmaal voorbij de paal verdwijnt het voetpad helemaal.

 

Een kijkje in de andere richting.

 

Lees meer over de vergeten voetganger.

goed bedoeld maar slecht aangekomen, een zebra in de Paleisstraat in Antwerpen

Op de hoek van de Paleisstraat (een lange rechte straat in Antwerpen, 400 meter in één stuk, iets meer dan 450 auto’s per uur (Straatvinken, 2022)) en de kleinere Bolwerkstraat, vóór de poort van de basisschool De Toermalijn, werd bij de heraanleg, een tiental jaar geleden, een vluchtheuvel/verkeersgeleider aangelegd. [Toen werd ook de rijweg versmald, kwamen er parkeerhaventjes, er fietspaden op de trottoirs, en werden bomen geplant.] Het autoverkeer wijkt een klein beetje uit langs het verkeerseiland, en het zebrapad overbrugt de rijweg in twee stukken.
Dat lijkt mooi — en is allicht goed bedoeld. Tot je als voetganger de zebra gebruikt.

  Je ziet de aankomende auto’s niet.

De problemen zijn tweeërlei.
Enerzijds, wat het belangrijkste is: Als voetganger zie je de aankomende auto’s niet. Je moet erop vertrouwen dat de automobilisten, die de aankomende voetgangers evenmin zien, omwille van de zebra voldoende vertragen.
Desnoods wacht je als voetganger terwijl je op het fietspad staat — de tijd om goed te kijken, je nek uit te steken, om zeker te zijn — waar er echter géén zebra is. Dat is meteen het anderzijds. Zowel bij het begin als op het einde van het zebrapad kan je als voetganger door aankomende fietsers (ook wat meer dan 450 per uur (Straatvinken, 2022)) worden verrast, terwijl je aandacht nog steeds naar de rijweg en de auto’s gaat.

Dergelijke aanleg is voor voetgangers een aanleiding om het zebrapad vooral niet te gebruiken, en de Paleisstraat elders over te steken. Ergens waar er geen zebra is, en men tussen de geparkeerde auto’s goed kan wachten tot de weg aan beide kanten vrij is.
[Het zou me dus niet verwonderen, mocht uit de statistieken blijken dat er aan de zebra weinig ongevallen gebeuren, om de eenvoudige reden dat men elders oversteekt.]

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

© 2024 moskenes.be

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑