Jef Van Staeyen

Tag: tram (Pagina 3 van 4)

een glijdende dienstregeling voor de Antwerpse trams

 

een spooktram op lijn 4 (Groenenhoek)

 

Dit is een pleidooi om in het (Antwerps) stedelijk openbaar vervoer — met name de trams — waar hoge frequenties gelden, een glijdende dienstregeling in te voeren.
Stel — ik neem een eenvoudig rekenvoorbeeld — u heeft tien rijvaardige tramstellen en tien wattmannen of -vrouwen om een tramlijn met een omlooptijd (inclusief pauze) van één uur uit te baten. Dat betekent één tram per zes minuten (6′).
Stel, om één of andere reden is één van de tramstellen niet beschikbaar (door technische pech, of door afwezigheid van een wattman of -vrouw), wat doet u dan?

  • optie 1: u schrapt een van de tien ritten, waardoor er ergens in uw dienstregeling een interval van twaalf (12′) minuten ontstaat,
  • optie 2: u verdeelt de negen beschikbare trams over de dienstregeling van zestig minuten, zodat er elke 6 minuten en veertig seconden een tram langs komt (6’40”).

Optie 1 is degene die door De Lijn wordt toegepast. In de wandelgangen — en op de perrons waar de wachtende reizigers staan — wordt dat een spooktram genoemd. Edoch, zou optie 2 niet beter zijn?

Wat moeilijker nu. Stel er is één tram in de reeks die een flinke vertraging heeft (er stond een vrachtwagen op de sporen, die bouwmaterialen leverde, of een van de deuren van de tram ging niet meer dicht…). Omdat hij vertraging heeft, wordt die tram door steeds meer reizigers opgewacht, waardoor het op- en afstappen langer duurt, en de vertraging groeit. Wat doet u dan? Ook hier zijn er verschillende opties.

Maar het kan ook het omgekeerde zijn: er is weinig verkeer die dag, en alle trams leggen hun rit in vijftig minuten af. Wat doet u dan? Vraagt u hen wat te treuzelen aan de haltes? Of laat u ze sneller rijden, met elke vijf minuten (5′) een tram?

Daarover gaat deze nota. Ik stel voor de vaste dienstregelingen af te schaffen, en met glijdende dienstregelingen te werken, althans — dat is belangrijk — op lijnen met hoge frequenties. (op 4 oktober 2021 gecorrigeerde versie, en a posteriori ingebracht)

En dit is een aanvulling, die ik een jaar later, in december 2022 schreef.

Jefke, zijn mutsje, en het neusje van de tram ❧

Dit ben ik, begin 1954 moet dat zijn. Het is een uitsnit uit een foto “wandelen langs het Albertkanaal”.
Wat me intrigeert is het witte mutsje. Of juister: het puntje in dat witte mutsje.
Het is een modern motief, dat in de jaren vijftig, of zelfs voordien, erg populair moet zijn geweest. Een speelse noot — of fiorituur — in een tijd die naar zakelijkheid streefde.

Die lijn met dat puntje, waarvan ik vermoed dat je ze in meerdere moderne dingen uit die tijd kan vinden, zie je ook op de Antwerpse PCC-trams, die vanaf de jaren vijftig door La Brugeoise et Nivelles (BN) naar Amerikaans ontwerp zijn gebouwd. Geleverd omstreeks 1960, rijden veel van die trams tot vandaag.

 

Tramstel 7001 (eertijds 2001), in originele vanille en chocoladekleuren, hier op lijn 11.

Enig zoekwerk op het internet toont me PCC-trams met zo’n puntje in het koetswerk in Chicago, San Francisco, Philadelphia, Boston, Pittsburgh, Minneapolis-St-Paul, San Diego, Kenosha (Wisconsin) en Toronto (allicht allemaal oudere trams dan in Antwerpen), en in Marseille, Saint-Étienne, Den Haag (zeer diverse modellen), en Gent. Toch zijn er ook PCC-trams zonder dat puntje in Brussel, Rome, Praag, Dresden en Belgrado (en ook Boston). Het lijkt er dus (bijna) op dat men oordeelde dat een moderne tram niet zonder dat puntje in het koetswerk kon. In Antwerpen, Marseille en Saint-Étienne (die trams, allemaal van BN, lijken sterk op elkaar), in Gent (veel discreter), en in Den Haag (voor sommige modellen) werd dat puntje bovendien in het lakwerk onder de voorruit herhaald. Het neusje van de tram.

 

PCC-trams in San Francisco (bouwjaar 1948) en Den Haag (1971).

Later werden die puntjes, in Antwerpen en in Gent, zowel boven als onder, weggeschilderd. In de zwarte verf, bovenaan, zie je nog nauwelijks dat er een puntje in het mooie koetswerk zit.

 

Een PCC-tram op lijn 12: het puntje in het koetswerk is weggeschilderd.

de Lijn schaamt zich voor haar reizigers

 

oorspronkelijke titel:  De Lijn verduistert haar trams

Ik veranderde de titel, want uiteindelijk is het dat: De Lijn schaamt zich dermate over de mensen die ze vervoert, dat ze ze aan het oog van de voorbijgangers, fietsers en automobilisten onttrekt.

*  *  *

 

Het moet zijn dat de directie van De Lijn nooit zelf op een tram is gestapt. Of alleszins niet weet waarom er vensters zitten in zo’n ding.
[Om naar buiten te kijken — en soms naar binnen — en van het licht en de zon te genieten.]
Al te vaak komt het voor dat ze reclame op de vensters plakt (voor een krant, een opleiding, zichzelf…), of zelfs een hele tram met plastic bekleedt, mét de vensters erbij (voor een radiostation, een universiteit, een vakantiebestemming, een streekproduct…). De meeste tramstellen hebben speciale plekken, binnen en buiten, om reclame of berichten te hangen, maar die worden nog zelden gebruikt.
De Lijn wil zich in de bloemetjes zetten. Om samen iedereen te verbinden. [Sommige reizigers in bomvolle trams — lijn  8, lijn10, lijn 15, etc. — vinden nu al dat het wat te veel en te vaak samen is.]
Reclame op de ruiten beperkt het zicht naar buiten, verandert mooi weer in duistere hemels, en geeft je schele hoofdpijn als je aan het venster zit en toch wat wil zien (je ogen weten immers niet hoe ze zich moeten scherpstellen). Sta je op het perron, en wil je alvast zien waar in de tram er plaats voor je is, zie je niets. Uiteindelijk behandelt zo’n tram de reizigers als vee. Of als vracht.
De Lijn denkt haar product te promoten, maar ze degradeert het. En ze degradeert zichzelf.

N.B.: Als je wat verder kijkt op het net, merk je dat De Lijn met haar verduisterde trams niet alleen zichzelf, maar ook IDAHOT wil promoten. Benieuwd hoeveel reizigers dat begrepen hebben. Én of ze vonden dat zo’n verduisterde tram daartoe het beste middel was. Het initiatief heeft allicht meer geld dan creativiteit gekost.

 

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

© 2024 moskenes.be

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑