Jef Van Staeyen

Tag: Americana (Pagina 3 van 5)

mensen (niet) zoals wij

de smalle footprint van Clintons eilandnatie?

 

The message people in a democracy must understand, more than any other message, is that there are people who aren’t just like you. They don’t live like you, they don’t have families like yours, and they don’t think like you. They may not live in your neighborhood, but this is their country, too.

 

Deze mooie zin is (op één woord na) de laatste zin van het boek The Big Sort van Bill Bishop.  Dankzij mijn French Connexion in Montréal heb ik het boek onlangs gekregen, nadat ik het maandenlang in Europa had gezocht. Het was een artikel van Jens Aerts in het tijdschrift Ruimte van de Vlaamse Vereniging voor Ruimte en Planning (VRP) dat me op het spoor van het boeiende boek had gezet — al ga ik niet akkoord met al wat Aerts beweert.

Hier vind je mijn reactie op het artikel van Jens Aerts, en wat meer uitleg over Bill Bishops boek.

 

Er is een boodschap die ieder in een democratie moet horen, meer dan welke boodschap ook :  Er zijn mensen die anders zijn dan jij, ze leven anders dan jij, ze hebben andere families dan de jouwe en ze denken anders dan jij. Ze leven misschien niet in dezelfde buurt als jij, maar dit land is ook hun land. 

verkiezingen in de VS: Vermont en Montana

Wanneer er verkiezingen zijn in de States, zoals onlangs de mid-terms van 6 november, kijk ik graag wat naderbij, naar staten die ik wat beter ken, die ik de voorbije jaren heb bezocht, en waarover ik boeken en lokale kranten heb gelezen. Ik mag zeggen: waarvan ik de temperatuur ter plekke een beetje heb gevoeld.
In concreto zijn dat Vermont (met New-Hampshire) in 2013, en Montana (met Idaho) in 2016. Zo’n lokaal nieuws geeft me een genuanceerder en diverser beeld dan het eenvoudige zwart-wit of blauw-rood met overhaaste commentaren dat ons in de pers vaak voorgehouden wordt.

Vermont en Montana

Vermont en Montana zijn heel verschillend van elkaar, wat echter niet betekent dat ze omwille van dat verschil samen een getrouw beeld kunnen geven van de States. Ze zijn Michigan niet, of Arkansas, dat besef ik wel. Ze zijn beide blank en landelijk — en het is ook een beetje om die laatste reden dat ik ze bezocht: het prachtige landschap van een dunbevolkt gebied. (Ze liggen ook beide tegen de Canadese grens — geen toeval voor mij.)

Lees verder

pater De Smet en de Indianen


Toen ik nog een kleine jongen in korte broek was, zeg maar de jaren vijftig en zestig, kwam er soms een missiepater naar de klas, die zijn avonturen bij de negers in Congo vertelde. Hutten in het oerwoud was het beeld. Er stond ook een plaasteren spaarpot vooraan op de lessenaar, met felle kleuren slordig beschilderd. Een negerkopje knikte lief en onderdanig, eenmaal, tweemaal, als je er een stuk geld in stak.

Enkele maanden geleden kocht ik in Antwerpen een oud missionarisboek.
Nee, niet over Congo, maar Amerika: ‘Le Père De Smet. Apôtre des Peaux-Rouges (1801-1873)’, door E. Laveille S.J., 1928. De oorspronkelijke tekst moet van 1912 of 1913 dateren. Met dit boek, en met het verhaal van pater De Smet, plus enkele zeldzame jeugdherinneringen, voer ik jullie van Congo naar Amerika, en terug, maar toch vooral Amerika, en altijd langs België, van de negentiende eeuw tot vandaag. Pieter-Jan De Smet en de Indianen, de pater die niet stilzitten kon.

 

[Lees hier de tijdlijn van Montana die ik twee jaar geleden voor deze website schreef, en waarnaar in bovenvermelde tekst wordt verwezen.]

arme staten stemmen Trump

The New York Times publiceerde op 16 november 2016 (een week na de verkiezingen) een artikel van Tim Wallace over >“The Two Americas of 2016”, waarin hij de tweedeling van het land extra in de verf zette :  een grootstedelijke rand, op de wereld gericht, die Clinton stemt, en een besloten binnenland, voor Trump.

Deze analyse — en een artikel van Jens Aerts in het tijdschrift Ruimte (“The urban-rural devide”, december 2016, nummer 32) — zette me aan het rekenen. Ik vergeleek de kiesresultaten per staat met de inkomensgegevens, en kwam tot een niet geheel onverwacht, maar in zijn kracht toch verrassend resultaat:
arme staten stemmen Trump, rijke stemmen Clinton.

Daarmee is niét gezegd dat arme mensen overwegend Trump stemmen — de analyse spreekt zich daarover niet uit. Arme en/of rijke mensen in staten met lagere inkomens stemmen Trump. En waar meer geld wordt verdiend is Clinton favoriet.

Ik verwerkte de resultaten in verschillende grafieken (staafdiagrammen en puntendiagrammen), en keek ook naar de inkomensongelijkheid en het welzijnsniveau, daarbij steunend op het onderzoek van Richard Wilkinson en Kate Pickett, waarover ik eerder schreef (“The Spirit Level, How Equality is Better for Everyone”).

Ik kom hier zeker op terug.

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

© 2024 moskenes.be

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑