moskenes.be

Jef Van Staeyen

  • welkom
  • bloemlezing
  • essays
  • foto’s
  • grafiek
  • verhalen
  • recent
  • fr
  • welkom
  • bloemlezing
  • essays
  • foto’s
  • grafiek
  • verhalen
  • recent
  • fr

thuis… ❧

26 maart 2020 / Jef Van Staeyen

2020, Fotografie

covidfotografiewie ik ben

Vorig bericht
Vlaamse meesters voor Congo?
Volgend bericht
Italia

De Lofoten — of waarom deze website Moskenes heet

gezegd (en bijna gehoord)

Recente berichten

  • de wet van behoud van miserie — de Grotesteenweg in Berchem 22 juni 2025
  • Montebello en de eponiemen 21 juni 2025
  • Edgar Allan Poe in Antwerpen: Alegria! Alegria! — Patrick Conrad 1 mei 2025
  • zwijgen is beter 27 april 2025
  • vrienden fietsers, we moeten scheiden 22 april 2025
  • de paradox van de geparkeerde auto’s 22 april 2025
  • een logo in Antwerpen 18 april 2025
  • Rimouski — sneeuw 17 april 2025
  • revolutionary road – extra’s 25 februari 2025
  • revolutionary road — Richard Yates 23 februari 2025
  • snelheid matigen, ook voor fietsers 15 februari 2025
  • vernuft 10 februari 2025
  • Lakborslei en Drakenhoflaan, twee heraanlegprojecten 9 februari 2025
  • Dossin 19 januari 2025
  • briefwisseling met De Volkskrant 19 januari 2025
  • van Albert tot Alfred — nooit meer slapen — W.F. Hermans 13 januari 2025
  • peuk 9 januari 2025
  • a Dutchman in Houston — Jan de Hartog, the Hospital 25 december 2024
  • zijn straten gevaarlijker dan het verkeer dat erop rijdt? 23 december 2024
  • drie toeristische teleurstellingen 21 december 2024

Tags

Americana Antwerpen architectuur en stedenbouw covid de toekomst alsof je er was essays Europa foto-grafiek fotografie grafiek grensoverschrijdend Italia kunst la France d'Aujourd'hui literatuur mobiliteit Montréal & Co Nero politiek en samenleving prospective publicaties reizen rubrieken taal tram vergeten voetganger verhalen en zo vluchtelingen en migranten wetenschap en techniek wie ik ben

wie ik ben

In mei 1953 in Merksem geboren, ben ik een geboren en getogen Antwerpenaar.
(“Een pagadder” of “een stroboer”, zullen de echte sinjoren zeggen.)
Meer dan 36 jaar heb ik in Frankrijk gewoond en als stedenbouwkundige gewerkt, in de omgeving van Parijs, in Niort en vooral in Lille (Rijsel). Zo werd ik “nordiste” (toch bijna).
Nu ben ik weer “sinjoor”.
Mijn lievelingsauteur heet Stefan Zweig, mijn lievelingsmuziek is van Händel.
Ik hou van de Lofoten, waar ook het eiland Moskenes ligt.

reacties

U kan reageren via:
info — apenstaart — moskenes — punt — be

Log in

  • Wachtwoord vergeten?

© 2025 moskenes.be

Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑