Half september was ik enkele dagen in Wenen, met de vrienden en collega’s van de VRP (Vlaamse Vereniging voor Ruimte en Planning). Uitstekend georganiseerd, en goed gezelschap, moet gezegd.

Dit zijn enkele foto’s, eerst van mijn treinreis uit Antwerpen naar Wenen, waar ik ‘s anderendaags de groep vervoegde. De extra halve dag gebruikte ik voor een kort maar intens bezoek aan enkele zalen van het Kunsthistorisches Museum, waar met name de twaalf Bruegels, maar ook talrijke werken van Rubens (onder meer het Pelsken), Van Dijck, Teniers, Francken, Cranach, Vermeer, Rembrandt, e.v.a. te zien zijn. Er was ook een kleine tijdelijke tentoonstelling naar aanleiding van de bruikleen van een zéér kleine Van Eyck (een A5-je groot) die tot de collectie van het Museum van Antwerpen behoort.

De keuze van de architectuur- en stedenbouwfoto’s is niet representatief. Vaak koos ik de foto’s om hun (naar mijn smaak) esthetische veeleer dan documentaire waarde. De foto met het Haus am Michaelerplatz van Adolf Loos was een toevalstreffer: de Belle Epoche-koets kwam snel langsgereden.
Het verkeersbord ‘ausgenommen’ is verklaarbaar, maar vereist wel enig denkwerk, en kennis van andere Weense verkeersborden. Zoals men op het voetgangers-verkeers-licht ‘Einbahnstraβe’ ziet, neemt men in Wenen enige vrijheid met de elders gebruikelijke symbolen. [Je vindt er ook nog verkeersborden met mannen met hoeden, maar niets zegt dat je zo’n hoed ook moet dragen om op straat te komen.]
Wat Donau City betreft: Wenen heeft een moeilijke relatie met de Donau, en de nieuwe wijk, die naar die rivier werd genoemd, en op een kunstmatig eiland ligt, heeft die niet kunnen verbeteren. Merkwaardig is ook dat het project uit de jaren ’90 dateert, en steunt op stedenbouwkundige principes die in Frankrijk al in de jaren ’70 hun ernstige gebreken hebben getoond.

(Wien, Vienna)