Jef Van Staeyen
We mogen Fenchel niet vergeten.
East of Eden is misschien wel Steinbecks meesterwerk. In het lijvige boek verweeft hij prachtige verhalen, van de families Hamilton en Trask, van enkele andere personages (Cathy, Abra…), en een beetje van hemzelf, in de Salinas-vallei in Californië op het einde van de 19de en het begin van de 20ste eeuw. Lees — nu het weer oorlog is — vooral in wat kleermaker Fenchel wordt aangedaan.
(april 2022)
In zijn tegenfeitelijke roman uit 2004 — het complot tegen Amerika — beschrijft Philip Roth hoe zijn eigen familie overleefde tijdens het korte presidentschap (1941-1942) van een Hitlergezinde, anti-semitische Charles Lindbergh.
(januari 2024)
Zelden heb ik zoveel talig leesplezier gehad als bij Steinbecks Tortilla Flat. Het is het verhaal van Danny en van Danny’s vrienden en van Danny’s huis — zoals de eerste zin van het boek al zegt. De paisano’s die Steinbeck beschrijft, leven van wat de dag hen brengt. Dat is vooral wijn en iets om te eten, zoals kip uit de ren van de buren.
(oktober 2017)
Een scène uit het boek Harnas van Hansaplast, waarin de ik-persoon vertelt hoe ze een voorraad kinderporno heeft verkocht, veroorzaakte nogal wat opschudding. Zullen we schrijvers veroordelen op basis van het gedrag van hun personages?
(november 2020)
Enkele bedenkingen bij de boekbespreking — met foto — in De Standaard der Letteren.
(november 2017)
Wilkinson en Pickett verzamelden cijfers over inkomen, gezondheid, levensverwachting, etc. voor 23 landen, allemaal democratieën, en voor de 50 staten van de USA, en stelden vast dat vanaf een zeker welvaartsniveau (dat die landen en staten allemaal hebben bereikt), voor het welzijn van de bevolking gelijkheid belangrijker is dan welvaart.
In rijke landen is meer gelijkheid goed voor iedereen: ook de rijkste mensen, die “netto” verliezen, hebben belang bij een egalitaire samenleving.
(september 2014)
Meer dan Big is Brother het belangrijkste woord in de titel van dit boek, dat meer over familie dan over zwaarlijvigheid gaat, en al helemaal niet over schending van privacy.
(oktober 2024)
Leon de Winter schreef een gedurfd boek, waarin hij met echt bestaande mensen en elementen van hun reële biografie een zeer heikel onderwerp aanpakt.
(februari 2021)
Waarin we tot onze verrassing vernemen dat de talentrijke Jeroen Brouwers niet kan lezen, en anderen voor hem laat schrijven.
(oktober 2014)
Van wie schrijver is overleeft de fictie langer dan de realiteit.
(september 2022)
Bart De Clerck en Joost Houtman schreven “De rest is parking. Waarom de Antwerpenaren zo Antwerps zijn”…
(januari 2020)
Dit is minder een boekbespreking dan verwondering over het onbepaald voornaamwoord “je” in de Nederlandse vertaling van Robert Walsers “Geschwister Walser”.
(december 2023)
Hier geen bespreking of commentaar. Enkel een korte leestip.
(april 2024)
Dit is geen boekbespreking, enkel een mail aan de uitgever, als dank voor dat prachtige werk.
(september 2021)
In 2029 verzaakt de Amerikaanse overheid aan de vereffening van haar schulden, de dollar is niks meer waard — een nieuwe, internationale munt, de bancor, is dat wel —, vermogens smelten als sneeuw voor de zon… Lionel Shriver brengt het verhaal van vier generaties Mandibles van 2029 tot 2047, wanneer ze alles verliezen.
(februari 2024)
“Er was eens een winternacht. Er was een vrouw die haar huis uit wankelde, gekromd onder een veel te zware rugtas. Die vrouw ben ik. Die nacht is nu.”
Is het boek even sterk als die eerste vier zinnen? Misschien wel.
(februari 2020)
Het is een gevecht geworden, met dat boek. Een eigen tekst wilde ik erover schrijven, een eigen impressie.
(maart 2018)
“Er is een boodschap die ieder in een democratie moet horen, meer dan welke boodschap ook : Er zijn mensen die anders zijn dan jij, ze leven anders dan jij, ze hebben andere families dan de jouwe en ze denken anders dan jij. Ze leven misschien niet in dezelfde buurt als jij, maar dit land is ook hun land.”
Het tweede deel van deze tekst behandelt Bill Bishop’s boek over de tweespalt in Amerika.
(december 2018)
Het is niet nodig de Noorse eilanden te hebben bezocht, ik weet zelfs niet of het helpt, om van dit boek te genieten.
Het is een merkwaardig verhaal, want het lijkt of het hoofdstuk na hoofdstuk, dag na dag, jaar na jaar voortkabbelt op onverwante gebeurtenissen. Toch bouwt zich een tragiek, maar zonder dat die in een spanningsboog naar een dramatisch eindpunt leidt. Het lijkt meer op leven dan op een boek. In een prachtige taal, waaraan naast de auteur ook de vertaalster veel verdienste heeft.
(november 2020)
In 1964 beschrijft Jan de Hartog de misstanden in het openbaar ziekenhuis van Houston, Texas.
(december 2024)
Ik dacht aanvankelijk een lees-aanrader te schrijven, maar weet het niet meer. Rash onderwijst creatief schrijven en poëzie (poetry and fiction writing) aan de Western Carolina University in Cullowhee, North Carolina, en dat merk je wel. Soms toont hij bij wijze van spreken alle truken van de trukendoos. Dat is jammer, voor een meer dan lezenswaardig boek, waaraan je veel plezier beleven kan.
(augustus 2019)
“Zen and the Art of Motorcycle Maintenance – An Inquiry into Values” is het verhaal van de motortocht die de hoofdfiguur Phaedrus (de auteur zelf) en zijn elfjarige zoon Chris in 1968 dwars door de Verenigde Staten maakten. Op een Honda CB77 305cc Superhawk. Maar het is ook een stevige filosofische verhandeling over het zoeken naar waarheid, en vooral: het zoeken naar kwaliteit. Het is ook een boek dat me meermaals heeft vergezeld.
(februari 2016)
John Steinbeck schreef “Travels with Charley, In Search of America” in 1962 — Charley is de naam van zijn hond — en Geert Mak “Reizen zonder John, Op zoek naar Amerika” vijftig jaar later. Over deze twee boeken, en enkele andere, en over Montana gaat deze tekst.
(juni 2016)
Het enthousiasme van Jeroen Vullings over het Diner, dat ik pas onlangs las (februari 2021), kan ik niet delen.
(februari 2021)
De Amerikaanse, in Duitsland wonende filosofe Susan Neiman verwerpt de kritiek vanuit de woke-beweging op de Verlichting. Met een genuanceerd en geargumenteerd betoog verdedigt ze de denkers van de Verlichting en hun ideeën omtrent universalisme, rechtvaardigheid en vooruitgang.
(juni 2023)
Waarom skiet Fred ‘Bogus’ Trumper in Saarbrücken? En is Saarbrücken even echt als het verhaal van Akthelt en Gunnel in het Oud-Laagnoors dat hij in het kader van zijn taal- en literatuurstudies met veel fantasie naar het Engels vertaalt?
(april 2024)
Kijk voorbij de titel die het boek in het Nederlands heeft — Het woud der belofte —, kijk voorbij de kaft, en voorbij de bewering dat het een dystopische toekomstroman is, en lees, in het Nederlands, het Engels of het Frans, het boeiend en mooie Into the Forest.
Mijn commentaar in het Frans: “Dans la forêt” de Jean Hegland n’est pas un roman d’anticipation.
(mei 2024)
Voor ik aan Nooit meer slapen begin, maak ik een omweg langs het koninklijk paar, dat in 2003 bij mij kwam logeren. In een droom.
(januari 2025)
Yves Kerremans en Noël Slangen schreven een boek — een zwaar album — over Marc Sleen en Nero, dat me soms verrast: Nero en de taalnazi’s — en ik.
(oktober 2024)
De lectuur van Frank Westermans boek Een woord een woord leidde me tot een bedenking over zijn achterflap — ook wel blurb genoemd.
(januari 2024)
Soms doet het deugd een wat vergeten boek te herlezen. Omdat het zo actueel blijkt.
(juli 2022)
Er is veel water nodig, om door te spoelen wat Pieter waterdrinker ons met Poubelle biedt.
(augustus 2024)
Enkele maanden geleden (in 2018) kocht ik in Antwerpen een oud missionarisboek.
Nee, niet over Congo, maar Amerika: Le Père De Smet. Apôtre des Peaux-Rouges. De oorspronkelijke tekst moet van 1912 of 1913 dateren.
(september 2018)
Om aan de dragonnades van Lodewijk XIV te ontsnappen vlucht de protestantse schoolmeester Jean Migault in april 1688 met vijf van zijn kinderen van La Rochelle naar Den Briel. Enkele zonen zijn al eerder het land ontvlucht. Een jaar later, in 1689, voltooit hij een in 1683 begonnen dagboek van zijn verhaal.
(augustus 2015)
Dit is geen boekbespreking, maar de Nederlandse vertaling van het eerste hoofdstuk van een belangrijk boek, over de exodus van de Franse bevolking in de juni-dagen van 1940.
(mei 2020)
Ook dit is geen boekbespreking, maar een ijzersterk en vlijmscherp verhaal.
(oktober 2014)
Dit gaat minder over de boeken van Paolo Cognetti (de acht bergen) dan over Marcel Pagnol: la Gloire de mon père en vooral le Château de ma mère.
(januari 2023)
De Ierse schrijver Roddy Doyle vertelt de gedachtengang, weifelingen en herinneringen van een vrouw die door haar man mishandeld wordt, tot ze hem na zeventien jaar even gewelddadig de deur uitjaagt.
(juli 2024)
Antwerpen, stad van musea,
waar geen sterveling een voet binnenzet…
Velen hadden het me aangeraden, ik heb het zelfs cadeau gekregen, en met veel plezier gelezen. In één adem, zoals dat heet, wat voor zo’n lijvig boek-met-lintje van 600 dichtbedrukte pagina’s toch wat overdreven zou zijn.
(augustus 2019)
Geert Bourgeois, de minister-president, praat met Pat Donnez over het boek van Devisch.
(oktober 2017)
Als dystopie is Het lied van Europa minder een verhaal over de toekomst, dan over de tijd waarin het geschreven is, en hoe grauw Leon de Winter die ziet.
(januari 2024)
© 2025 moskenes.be
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑